Verrassende wending

Zaterdagochtend, we gaan op weg naar Rocroi. We worden weer om 7 uur wakker. Het regent, dus zal de tent weer nat mee. We gaan naar toilet en merken dat het daar lekker warm is. Ik zal nog even naar de winkel voor water en brood, want het lijkt erop dat we de dag niet in een plaatsje komen. In die tijd breekt Klaske de tent af. Als ik terug ben gaan we dus even in het toiletgebouw eten. Lekker warm en een stoel. Tijdens het eten zegt Klaske, dat ze er toch mee moet stoppen. Teve7el pijn, we lopen naar Rocroi en daar houdt het avontuur op. We kijken alvast hoe we terug moeten en vertrekken om ongeveer half 10. Het regende nog een beetje, maar dat werd wel snel minder. We lopen en het was wel weer prachtige natuur allemaal. Superveel varens en allemaal groen. Maar we liepen op een gegeven moment ook wel in een soort loopgraven of zo. En we hebben een enorme mierenhoop gezien. Het werd ook wel wat saai, maar dat had ik nog niet gedacht of we stuiten in zo'n loopgraaf op een boom dier erin lag, waardoor het pad volledig weg was. Wat nu? Weer klauteren naar boven. Niet eenvoudig moet je weten met die rugtas. Maar wel gelukt. Even verderop moesten we een zandweg in die met een hek was afgesloten. Maar de bordjes van de route gaven wel aan dat we daar in moesten. Dus heel stoer over het hek geklommen. Langs een huis en je weet natuurlijk niet wat er zal gebeuren. Maar er was niemand thuis, dus viel allemaal mee. En verder maar weert. Ik was inmiddels met mijn gedachte bij het lopen van de laatste tocht voor dit jaar, toen Klaske plotseling zei: wacht nog maar even af, volgens mij kan ik door morgen. Huh, wat bedoel je? Nu ik heb het gevoel dat er iets in de blaar knapte en nu voelt het veel beter. Nu afwachten maar. Om 15.00 uur komen we in Rocroi. We gaan eerst naar bureau voor toerisme. We krijgen weer een stempel en we vragen of er een slaapgelegenheid is. Dat was er een prachtige gite. We zetten de tent op het binnenplaatsen om te drogen en we installeren ons. Rond 17.00 uur kwamen er nog twee pelgrims. Henk en Nelleke. 's Avonds met hen een gezellige avond gehad. Voor het eerst pas om 22.30 uur naar bed. De volgende ochtend kregen we een gebakken ei met spek. Pure verwennerij, maar erg lekker. Om 8.30 uur afscheid genomen en gaan lopen. Een heel mooie wandeldag met mooie vergezichten. We liepen in bossen, maar niet zo dicht ook veel open en door maisvelden en op smalle boerenweggetjes. En we kwamen geen mens tegen. Wat een eenzame wereld eigenlijk. De dorpjes hadden ook niets. We kwamen in Aubigny-les-Pothees aan en moesten op zoek naar een slaapplaats. We hadden al 2 adressen gebeld. Maar kon niet. Er was ook geen camping. Nu dan toch maar naar de B&B. Weer een klim. In eerste instantie is er geen oké. We vragen of we de tent op mogen zetten. Dat mag, gelukkig hoeven we niet verder. Toen puntje bij paaltje kwam kregen we toch nog een kamer met 2 bedden. Fijn dus. Er waren nog 2 Nederlandse pelgrims en na een uur verschenenHenk en Nelleke ook weer. Het werd weer gezellig. We worden hier ook nog beroemd, want we moesten met alle pelgrims op de foto voor de krant in Frankrijk. Een heerlijke maaltijd genoten en om 10 uur naar bed. Morgen weer vroeg dag. Dit is het even weer voor nu.