Avontuurlijk

Daar zijn we weer. Het avontuur is nu echt gestart zeg. Gisteren vanuit Tongeren vertrokken. Eerst even wat stokbrood en water ingeslagen, want je weet het niet nooit. Deze dag was eigenlijk vrij normaal tijdens de wandeling. We liepen door de graanschuur van België. Prachtige tocht en weer fantastisch weer. Droog, beetje zon en wolken en een prima wandeltemperatuur. We moesten naar Waremme, een vrij grote plaats en hadden het idee dat een slaapplaats daar niet al te moeilijk moest zijn. Oef, fout gedacht dus. Klaske vroeg gelijk al aan een mevrouw of ze iets wist. Zij zei dat het in Waremme niet ging lukken. Ze haalde er nog een andere mevrouw bij. Maar nee ook zij zei, dat het echt niet ging lukken. We zijn nog niet zomaar voor 1 gat gevangen. Dus de stad in, eerst bij een restaurant. Ook daar gaven ze ons weinig kans. Toen naar een café, eerst maar een colaatje en meteen vragen. Ze haalden bijna het hele café erbij, maar niemand wist iets. Ze gaven ons nog het adres van de toeristische informatie. Ook daar lukte het niet. Dan maar even bij de bakker aan om brood mee te nemen en wat wat er bij het Kruidvat met wat nootjes. Je moet toch wat. We besluiten onze reis te vervolgen en hoopten nog iets normaals te vinden. Of maar zo ergens neerzetten? Nu daar ben ik niet zo van. We komen nog een mevrouw tegen die we vroegen. Ze zei een dorp verderop daar was een grote. Maar wel nog 5 km lopen. Dat zagen we eigenlijk niet zo zitten. We hadden er al 25 op zitten. Tijd om te rusten toch? We deden nog een poging of tentje bij haar in de tuin mocht staan, maar ze kreeg haar hele familie. We merkten wel dat als dat niet het gevsl was geweest we daar wel konfen staan. Ze zei ook nog wel, dat wanneer het niet ging lukken we terug konden komen. Dus weer verder, bijna buiten het dorp, het een na laatste huis, zagen we een enorme tuin en Klaske zei: kom we gaan vragen of we in fat hoekje mochten staat. Aangebeld en een vriendelijke meneer zei direct ja. Maar we moesten achter de schutting dat was veel leuker en beter. Wat een geluk. We mochten gebruik maken van de douche, toilet en serre. En ze stonden erop vanmorgen met ons te ontbijten. Wat een aardige mensen bestaan er toch. Vandaag al weer een avontuur. We vertrokken uit Waremme. De tocht, zou naar verwachting wat minder lang zijn. Ook wel lekker een keer. De eerste kaartjes dienen zich aan. We lopen de 1e 10 km door prachtig natuurgebied, steeds langs de meanderende Geer. Geweldig. Vervolgens een wat saaier stuk naar Moxhe. Een gehucht ook waar alleen een bakker is. We lopen rondje kerk en willen naar de bakker en vragen of hier of iets verderop een slaapplaats is. We lopen in een straat en komen een auto tegen. Nog niet op gelet, maar hoor opeens een stem. We hebben in de gaten dat een mevrouw uit de auto is gestapt en ons roept. Ze blijkt zelf graag eens de tocht te willen maken en is nieuwsgierig. We mogen met haar mee en krijgen koffie. Ook mogen we bij hen slapen en de douche en toilet gebruiken. We mogen vanavond met hen eten. We hebben een prachtig plekje aan een vijvertje. Als dit geen avontuur is? Tot snel